«Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.»
ς αλλάξουμε οπτική: η μαστροπεία θα μπορούσε, πράγ-ματι, να θεωρηθεί το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, απλώς επειδή κάτι έχει υπάρξει για πολύ καιρό, δε σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε ή ότι δεν θα μπορούσε να αλλάξει. Δε λέμε «η δολοφονία υπήρχε ανέ-καθεν: δε μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό». Δείτε, για παράδειγμα, την θανατική ποινή ή την δουλεία
ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ;
«ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΠΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΕΣ.»
Γνωρίζετε κάποια άλλη δουλειά στην οποία οι άνθρω-ποι έχουν ποσοστό θνησιμότητας 10 έως 40 φορές άνω του μέσου όρου; Όπου το 60 με 80% των «εργαζομέ-νων» βιώνει συχνή σωματική και σεξουαλική κακοποί-ηση; Εάν είναι μια δουλειά όπως όλες οι άλλες, πώς γί-νεται τόσο λίγες γυναίκες από την Δυτική Ευρώπη να την επιλέγουν; Πώς γίνεται στη συντριπτική τους πλει-ονότητα να είναι γυναίκες μετανάστριες; Μήπως αυτή η κατ’ όνομα «δουλειά» αφορά μόνο τις αλλοδαπές γυ-ναίκες στη χώρα σας; Θα έπρεπε άραγε, για χάρη της ισότητας των φύλων, να κάνουμε εκστρατεία ώστε να προωθήσουμε αυτή τη δουλειά και για τους άνδρες; Στην Ευρώπη, υπάρχουν συνδικάτα τα οποία δεν ανα-γνωρίζουν την πορνεία ως δουλειά, καθώς δεν είναι συμβατή με την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια των ερ-γαζομένων, όπως επίσης και με την επαγγελματική εξέλιξη που συχνά συνδέεται με ένα επάγγελμα.
«Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ.»
Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, με υψηλά ποσοστά ανεργίας και κυριαρχούσες ρατσιστικές αντιλήψεις, θα ήταν πολύ εύκολο να πούμε ότι η πορνεία αποτελεί λύση για τις γυναίκες γενικά, και ιδιαίτερα για τις με-τανάστριες. Θα βοηθούσε μάλιστα στη μείωση των πο-σοστών ανεργίας! Όμως, τα πραγματικά ζητήματα που σχετίζονται με τις μετανάστριες αφορούν: την πρόσβα-ση τους στην αγορά εργασίας, την αναγνώριση των προ-σόντων τους και τα δικαιώματά τους στην οικογενειακή επανασύνδεση. Η οικονομική ανεξαρτησία δεν θα έπρε-πε να έχει ως τίμημα τη βία και την κακοποίηση. Στον 21ο αιώνα, επιβάλλεται να στοχεύσουμε σε κάτι καλύτερο.
«Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ.»
«Αν οι γυναίκες είχαν περισσότερες οικονομικές επιλο-γές σε αυτή την κοινωνία, δε θα επέλεγαν να κακοποιού-νται στην πορνεία», αναφέρει η Fiona Broadfoot, πρώην εκδιδόμενη-survivor από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η επιλο-γή είναι πάντα κάτι σχετικό. Σήμερα στην Ευρώπη, η ισότη-τα των φύλων δεν αποτελεί πραγματικότητα: αρκεί να ρί-ξουμε μια ματιά στο μισθολογικό χάσμα (16%), στην επι-κράτηση της βίας εναντίον των γυναικών (1 στις 5 γυναίκες έχει υπάρξει θύμα ενδοοικογενειακής βίας), στα σεξιστι-κά στερεότυπα, στην υποεκπροσώπηση των γυναικών στον τομέα των επιχειρήσεων, στον ακαδημαϊκό χώρο και στην πολιτική (24% γυναίκες στα εθνικά κοινοβούλια). Στις πα-ρούσες συνθήκες, όπου πολλές γυναίκες βιώνουν διακρί-σεις, φτώχεια και βία, η συναίνεση μπορεί να αγοραστεί με το χρήμα. Εκτενείς έρευνες δείχνουν ότι η φτώχεια, η οικο-γενειακή απώλεια, η έλλειψη στέγης, ο εθισμός στα ναρ-κωτικά καθώς και ένα ιστορικό σωματικής και σεξουαλι-κής βίας συνδυάζονται έτσι ώστε να καθιστούν νεαρές γυ-ναίκες ευάλωτες στο να οδηγηθούν στην πορνεία. Επιπλέ-ον, η πλειονότητα των γυναικών που εισέρχονται για πρώ-τη φορά στην πορνεία είναι άτομα πολύ νεαρής ηλικίας. Θα θέλατε η κόρη σας ή η αδερφή σας να επιλέξει την πορνεία; Θα μπορούσε να ξεκινήσει και από αύριο
«Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ. »
Σε ποιον; Στην Ευρώπη, σύμφωνα με την Interpol, ένας μα-στροπός εισπράττει 110.000 ευρώ κατά έτος για κάθε γυ-ναίκα που εκδίδεται. Εάν η πορνεία ήταν όντως μια τόσο καλή δουλειά, γιατί η πλειονότητα των εκδιδομένων γυ-ναικών δεν έχει δικό της αυτοκίνητο, σπίτι, ή αποταμιεύ-σεις; Η αντίληψη ότι η πορνεία φέρνει μεγάλα κέρδη είναι ένας μύθος. Επιπλέον, κάθε συζήτηση για τα ποσά που ει-σπράττονται από την άσκηση της πορνείας είναι ουσιαστικά μια ανέντιμη στρατηγική: ανεξάρτητα από τα οποιαδήποτε κέρδη, με την πορνεία κάποιος αγοράζει την πρόσβαση στο σώμα και την σεξουαλικότητά σου. Οι άνθρωποι όμως εί-ναι ανεκτίμητοι.
«Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΠΡΟΑΓΕΙ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑΣ.»
Ας γίνουμε πιο ακριβείς: σε τίνος σεξουαλική ελευθε-ρία αναφερόμαστε; Όλοι συμφωνούν ότι η σεξουαλι-κή ελευθερία συνίσταται στην προστασία της σεξουαλι-κής υγείας και των σεξουαλικών δικαιωμάτων, στη βάση της ισότητας και χωρίς διακρίσεις, εξαναγκασμό ή βία (όπως ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας). Η πορνεία δεν αφορά το σεξ, αλλά την εξουσία: η αγο-ρά του σεξ συνιστά την άρνηση των επιθυμιών του άλ-λου. Η πληρωμή για σεξ σημαίνει άρνηση του δικαιώμα-τος για σεξουαλική επιθυμία του άλλου ατόμου και συ-ντελεί στην πλήρη αποδυνάμωση της αυτοδιάθεσης και των επιλογών του. Με άλλα λόγια, το να αγοράζεις σεξ από κάποιο άτομο δεν μπορεί ποτέ να σχετίζεται με την έννοια της σεξουαλικής ελευθερίας. Η εκστρατεία για την κατάργηση της πορνείας δεν είναι αντίθετη προς τη σεξουαλικότητα και είναι υπέρ της ουσιαστικής σεξουα-λικής ελευθερίας και ισότητας μεταξύ γυναικών και αν-δρών, στόχος που δεν μπορεί να επιτευχθεί όσο η σεξουα-λικότητα παραμένει διαθέσιμη στην αγορά.
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;
«Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ.»
Τη δεκαετία του 1970 στην Ευρώπη, οι γυναίκες πράγμα-τι πάλευαν για την αναγνώριση των αναπαραγωγικών και σεξουαλικών τους δικαιωμάτων, ειδικότερα για το δικαί-ωμα σε ασφαλείς αμβλώσεις. Αποκήρυσσαν την έμφυλη δομική ανισότητα και κατ’ επέκταση οποιαδήποτε αρχή ήθελε να επιβάλλει τις απόψεις της σχετικά τα ανθρώ-πινα δικαιώματα των γυναικών : θρησκεία, παράδοση… και τη ζήτηση της αγοράς. Η εμπορευματοποίηση της σε-ξουαλικότητας και του σώματος κάθε γυναίκας δεν μπο-ρεί να θεωρηθεί μέρος ενός συλλογικού αγώνα για τα δι-καιώματα των γυναικών : η πορνεία αφορά την αντίληψη ότι οι άνδρες έχουν προνομιακά το δικαίωμα να αγορά-ζουν σεξ και δεν έχει ουδεμία σχέση με την διεκδίκηση της ισότητας των φύλων.
«ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΙ. »
Κάποιοι άνθρωποι συνειδητά δέχονται να εργασθούν με αμοιβή πολύ χαμηλότερη του κατώτατου μισθού (ειδικά, για παράδειγμα, μετανάστες/μετανάστριες χωρίς νόμιμα έγγραφα). Υπάρχουν άτομα που δέχονται ακόμη και να που-λήσουν κάποιο όργανο του σώματός τους. Και στις δύο πε-ριπτώσεις, η κοινωνία μας έχει αποφασίσει να προστατεύ-σει τα πλέον ευάλωτα άτομα και να εγγυηθεί αξιοπρεπή δι-αβίωση. Σε τέτοιες περιπτώσεις επομένως, ο νόμος καταδι-κάζει τον εργοδότη, ή τον αγοραστή του οργάνου. Αντίστοι-χα, σύμφωνα με το νόμο πρέπει να διώκεται ποινικά ο αγο-ραστής του σεξ, και όχι το εκδιδόμενο άτομο. Κάποια άτο-μα μπορεί πράγματι να ισχυριστούν ότι επέλεξαν να εμπλα-κούν στην πορνεία. Όμως, μια δημοκρατική κοινωνία δεν είναι χτισμένη στα θεμέλια ατομικών ισχυρισμών που δεν αντικατοπτρίζουν τη συντριπτική πλειονότητα. Αυτό που δι-ακυβεύεται είναι το μέλλον που δημιουργούμε, η κοινω-νία στην οποία θέλουμε να ζούμε. Στη σημερινή εποχή, θα έπρεπε να μας απασχολεί περισσότερο το δικαίωμα των γυ-ναικών και των ανδρών να μην εμπλέκονται στην πορνεία.
«ΜΟΝΟ ΟΙ «ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΤΟΥ ΣΕΞ» ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. »
”Με αυτή τη λογική, θα έπρεπε μόνο οι γυναίκες που έχουν υπάρξει θύματα ενδοοικογενειακής βίας να έχουν το δικαίωμα να καταγγέλλουν τη βία μεταξύ συντρόφων; Η ενδοοικογενειακή βία έχει πλέον αναγνωριστεί ως δομική μορφή βίας εναντίον των γυναικών, η οποία μας επηρεάζει συνολικά, γυναίκες και άνδρες, γιατί αφο-ρά κοινωνικές αξίες. Επίσης, η πορνεία μας αφορά για-τί μεταφέρει κοινωνικούς κανόνες και αναπαραστάσεις στους νέους ανθρώπους, ενώ συχνά υποτιμάται, ακό-μη και «ωραιοποιείται», από τα ΜΜΕ και την πολιτιστική βιομηχανία. Δεν απορεί κανείς που η προσβολή «πόρ-νη» είναι τόσο διαδεδομένη! Επιπλέον, σε κάθε «εργα-ζόμενη του σεξ» που έχει προβληθεί από τα ΜΜΕ, αντι-στοιχούν εκδιδόμενες-survivors της πορνείας, οι οποίες σπάνια μιλούν ανοιχτά, εξαιτίας του ψυχολογικού τραύ-ματος που συνδέεται με την εμπειρία τους. Ακόμα, εκα-τομμύρια άτομα που βρίσκονται ακόμα στην πορνεία πα-ραμένουν αόρατα. Είναι ώρα λοιπόν να τα ακούσουμε.
«Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ»
Οι αγοραστές του σεξ δεν ταιριάζουν με αυτό το στερε-ότυπο: σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, η πλειονότητα των αγοραστών του σεξ είναι άνδρες, έγγαμοι ή σε σχέ-ση, και έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν με-γαλύτερο αριθμό ερωτικών συντρόφων (όχι μέσω της πορνείας) συγκριτικά με τον υπόλοιπο ανδρικό πληθυ-σμό. Με την αιτιολόγηση της πορνείας ως κοινωνικού θε-σμού, θα προέκυπτε το συμπέρασμα ότι κάποιες γυναί-κες πρέπει να θυσιάζονται για τις «ανάγκες» αυτών των ανδρών. Ευτυχώς, εσύ ή η αδερφή/σύζυγος/κόρη/φίλη σου δεν είστε ανάμεσα σε αυτές που έχουν θυσιαστεί. Οι εκδιδόμενες γυναίκες είναι πρώτα και πάνω από όλα γυ-ναίκες. Θα έπρεπε όλες ανεξαιρέτως να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα στην ισότητα και την ανθρώπινη αξι-οπρέπεια.
«Η ΖΗΤΗΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΚΛΕΙΨΕΙ ΠΟΤΕ.»
Τι θλιβερό όραμα των ανδρών…: σύμφωνα με αυτή την υπόθεση, οι άνδρες οδηγούνται από τις αποκαλούμε-νες «ασυγκράτητες ανάγκες» τους, και όχι από το μυαλό τους. Είναι όλο και πιο δύσκολο να το πιστέψεις αυτό, δε-δομένου ότι η πλειονότητα των ανδρών δεν αγοράζει το σεξ. Η ζήτηση αιτιολογείται από μια συγκεκριμένη θεώ-ρηση του ανδρισμού, που αφορά την αρρενωπότητα ή τη μυϊκή δύναμη, στερεότυπες αντιλήψεις για τους άνδρες που περνάνε από γενιά σε γενιά στις άνισες κοινωνίες μας. Η ζήτηση μπορεί να μειωθεί με την εκπαίδευση, την ευαισθητοποίηση, την πρόληψη και τη νομοθεσία. Είναι τόσο απλό. Η μοιρολατρία χρησιμοποιείται από ανθρώ-πους που δεν θέλουν να αλλάξουν την κοινωνία.
«Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΘΑ ΟΔΗΓΟΥΣΕ ΣΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΒΙΑΣΜΩΝ.»
Στην πραγματικότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες αγοράζουν σεξ απλώς επειδή είναι εφικτό. Η νομιμοποίηση της πορνείας, αντι-θέτως, προκαλεί πράξεις βίας κατά των γυναικών, στέλ-νοντας το κοινωνικό μήνυμα ότι οι γυναίκες είναι εμπο-ρεύματα. Στη Νεβάδα, όπου η μαστροπεία έχει αποποινι-κοποιηθεί, τα επίπεδα βιασμών είναι τα υψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη Αμερικανική πολιτεία. Σύμφωνα με έρευνα σε δείγμα ανδρών, το 54% όσων συνευρίσκονται με εκδιδόμενες, αναγνώρισε την ύπαρξη επιθετικής σε-ξουαλικής συμπεριφοράς εναντίον των συντρόφων τους.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ;
«Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΓΓΥΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΣΕ ΒΑΣΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. »
Το να εκδίδεσαι είναι «νόμιμο» παντού στην Ευρώπη (εκτός από την Κροατία, όπου έχει ποινικοποιηθεί). Το ζή-τημα της πρόσβασης σε δικαιώματα δεν συνδέεται με το νομικό καθεστώς της πορνείας, αλλά με το αν το εκδιδό-μενο άτομο είναι μετανάστης/μετανάστρια: εάν διαμένεις νομίμως σε μια χώρα, έχεις πρόσβαση στα βασικά δικαιώ-ματα, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου για HIV και ια-τρική περίθαλψη. Εάν είσαι παράνομος μετανάστης/μετα-νάστρια, δεν έχεις πρόσβαση σε αυτά τα δικαιώματα, ακό-μη και σε χώρες που έχουν νομιμοποιήσει ή αποποινικο-ποιήσει την πορνεία. Με άλλα λόγια, δεν έχει να κάνει με το εάν εμπλέκεσαι στην πορνεία ή όχι. Στη Γερμανία, μόνο 44, από τα συνολικά 400.000 εκδιδόμενα άτομα έχουν καταγραφεί ως «επαγγελματίες εργαζόμενοι/εργαζόμε-νες του σεξ» . Η νομιμοποίηση της πορνείας (ή η αποποινι-κοποίηση της «σεξουαλικής εργασίας» και, ως εκ τούτου, της μαστροπείας) δεν απαλλάσσει τα άτομα που εμπλέ-κονται στην πορνεία από το κοινωνικό στίγμα.
«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟ TRAFFICKING (ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ), ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ.»
Τέτοιοι ισχυρισμοί είναι αντίθετοι με την πραγματικότητα: εάν η πορνεία δεν έχει σχέση με την παράνομη διακίνηση ανθρώπων με σκοπό τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση, τότε για ποιο λόγο γίνονται οι γυναίκες αντικείμενο εμπο-ρίου; Σύμφωνα με δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 62% του εμπορίου του σεξ στην Ευρώπη γίνεται με σκο-πό τη σεξουαλική εκμετάλλευση. Το trafficking οδηγεί-ται από το κέρδος και σχετίζεται άμεσα με τις αγορές της πορνείας, όπου η ζήτηση τροφοδοτεί την προσφορά. Εκτι-μάται ότι τα κέρδη από το trafficking αγγίζουν τα 27,8 δι-σεκατομμύρια δολάρια. Και από που προέρχονται αυτά τα χρήματα; Από τους αγοραστές, όπως σε κάθε άλλο επι-χειρηματικό κλάδο. Γι’ αυτό το λόγο, η πορνεία και το trafficking συνδέονται εγγενώς
«ΜΕ ΤΟ ΣΟΥΗΔΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ, ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΒΙΑ ΚΑΘΩΣ Η ΠΟΡΝΕΙΑ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ»
Όπως οι αγοραστές του σεξ μπορούν να εντοπίσουν και να συναντήσουν εκδιδόμενες γυναίκες, αντίστοιχα μπορούν και η αστυνομία και οι κοινωνικοί λειτουργοί! Με το να δι-ώκονται ποινικά, το Σουηδικό μοντέλο αλλάζει τη σχέ-ση μεταξύ γυναικών και αγοραστών: οι αγοραστές είναι οι εγκληματίες. Οι γυναίκες στην πορνεία, που βρίσκο-νταν στη Γερμανία, πριν εγκατασταθούν στη Σουηδία, δή-λωσαν στο τμήμα πορνείας της αστυνομίας της Στοκχόλ-μης ότι αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερη βία στους νό-μιμους οίκους ανοχής, καθώς οι αγοραστές του σεξ θε-ωρούν ότι, «ως πελάτες», έχουν το δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν. Οι κοινωνικοί λειτουργοί στη Σουηδία παρα-τηρούν ότι τα άτομα στην πορνεία νιώθουν περισσότε-ρη σιγουριά στο να αναζητήσουν βοήθεια. Αντιθέτως, σε χώρες όπου οι οίκοι ανοχής είναι νόμιμοι (όπως σε Αυ-στρία και Γερμανία), οι κοινωνικές υπηρεσίες, οι αστυνο-μικές και δικαστικές αρχές αναφέρουν ότι η πρόσβαση που έχουν σε εκδιδόμενες γυναίκες είναι περιορισμένη. Η νομιμοποίηση της πορνείας δεν πρόκειται να αλλάξει την πραγματικότητα: η πορνεία συνιστά μία μορφή βίας. Άλλωστε, το 68% των γυναικών στην πορνεία υποφέρουν από συμπτώματα διαταραχών μετατραυματικού στρες, όπως συμβαίνει σε περιπτώσεις θυμάτων βασανιστηρίων και βετεράνων πολέμου.
ΟΥΤΟΠΙΑ
«ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΑ ΟΙ ΑΓΟΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΕΞ, ΓΙΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Η ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ TRAFFICKING»
Ίσως να έχετε δει το «Pretty Woman» πάρα πολλές φορές. Ένας αγοραστής του σεξ που «σώζει» μια γυναίκα ή καταγ-γέλλει μια υπόθεση trafficking, παραμένει ένας αγορα-στής σεξ. Η ύπαρξη του «καλού αγοραστή του σεξ» δε μει-ώνει τη ζήτηση, απλώς διευκολύνει μια ρομαντική αντίλη-ψη της πορνείας που όμως δεν ανταποκρίνεται στην πραγ-ματικότητα. Επιπλέον, οι «καλοί αγοραστές του σεξ» απο-τελούν μία αμελητέα μειονότητα μεταξύ του συνόλου των αγοραστών, όπως παρουσιάζονται ιδιαίτερα αποκαλυπτι-κά στις ιστοσελίδες των χρηστών. Κάποια παραδείγματα: «Καλό στοματικό σεξ αλλά κακή συμπεριφορά, δεν προ-σπάθησε να φανεί ότι ενδιαφέρεται ή έστω να κάνει ότι το απολαμβάνει», «Ήταν σαν να κάνω σεξ με έναν ελκυστικό σάκο με πατάτες» (The invisible men Tumblr)
«ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΑΙ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ. »
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της απαγορευτικής προ-σέγγισης, η οποία διώκει ποινικά όλα τα μέρη που δρουν στο σύστημα της πορνείας, συμπεριλαμβανομένων των εκδιδόμενων ατόμων, και της καταργητικής προσέγγι-σης, που στοχεύει μόνον στους αγοραστές, τους προαγω-γούς και τους διακινητές. Με άλλα λόγια, εκείνους που έχουν την εξουσία της επιλογής. Πολύ απλά με την τιμώρη-ση όλων αδιακρίτως, δεν αντιμετωπίζονται τα γενεσιουρ-γά αίτια και η έμφυλη διάσταση της πορνείας. Η κατάργη-ση στοχεύει στην μετρίαση της δομικής, οικονομικής, ψυ-χολογικής και σωματικής βίας που συνεπάγεται η πορνεία, και ως εκ τούτου στην προστασία των ατόμων που επηρε-άζονται άμεσα, ενώ ταυτόχρονα τιμωρεί τους δράστες, δη-λαδή τους αγοραστές του σεξ. Η κατάργηση της πορνείας στοχεύει σε ουσιαστικές εναλλακτικές προτάσεις προς τα άτομα που εκπορνεύονται, καθώς και στην αλλαγή της νο-οτροπίας και των αντιλήψεων ευρύτερα.
«Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΥΤΟΠΙΑ.»
H κατάργηση της πορνείας δεν εξισούται με την εξάλειψή της. Μπορεί οι βιασμοί, οι δολοφονίες ή η παιδοφιλία να έχουν απαγορευτεί, αλλά ακόμη υπάρχουν. Αυτό που έχει σημασία είναι οι κοινωνικοί κανόνες που διαμορφώνονται από τη νομοθεσία: με τον τρόπο αυτό, θεμελιώνεται, μετα-ξύ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η αρχή ότι το ανθρώπι-νο σώμα και η σεξουαλικότητα δεν διατίθενται προς πώλη-ση. Δημιουργούνται έτσι οι προϋποθέσεις για να γίνει πραγ-ματικότητα μια κοινωνία ισότητας.
