Liefde is iets grandioos! Hoe zou je kunnen leven zonder dat iemand van je houdt? En zonder zelf van iemand te houden?
Maar pas op voor namaak. De weerschijn is niet het licht zelf. De vrouw van mijn leven is niet de vrouw van een enkel ogenblik. Je met weinig tevreden stellen in de liefde betekent dat je de liefde niet kent. Er zijn veel vormen van liefde: de vriendschap, de liefde van ouders voor hun kinderen, de liefde die zich uit in opoffering voor anderen. Ook de exclusieve liefde tussen een man en een vrouw die zich verenigen in het huwelijk. Tenslotte de liefde die ons in beslag neemt terwille van het hoogste definitieve geluk. Om te weten of de liefde tussen een man en een vrouw echt is, is de eerste vraag: Wat is het eigenlijk in hem of haar dat mij zo aantrekt?
Om te weten of de liefde tussen een man en een vrouw echt is, is de eerste vraag: Wat is het eigenlijk in hem of haar dat mij zo aantrekt?
– Is het misschien dat ik hem of haar goed kan gebruiken of van zijn of haar diensten gebruik kan maken?
– Is het wellicht het genoegen (van welke aard ook) dat ik in zijn of haar nabijheid ervaar of wat we met elkaar delen?
– Zijn het de gevoelens die ik voor hem of haar heb?
Een relatie die hierop gebaseerd is, zou heel onvolledig zijn; dat voel je zelf wel. De ander dreigt niet meer dan een voorwerp te worden. Hij of zij is een middel voor mij. Paradoxaal genoeg ben ik in feite op mezelf gericht…
Werkelijk liefhebben betekent van de ander houden om hem- of haarzelf. Een diepgaande liefde betekent allereerst dat je zó wordt aangetrokken door de ander, dat je verlangt naar zijn of haar geluk. Je houdt niet alleen van de ander om wat hij of zij jou kan geven, maar je houdt allereerst van de ander omdat hij het is (of zij). Uiteraard zullen in zo’n relatie beiden nog meer ontvankelijk zijn op het niveau van de gevoelens en het genoegen, en zullen ze elkaar wederzijds nog meer van dienst zijn. Maar wat de relatie vaste grond geeft, is de persoon van de ander, welke goede of slechte kanten van hem of haar ook zichtbaar zijn.
Van iemand houden is van jouw kant dus een vrije keuze: je besluit van de ander te houden en ook om je vrij en vastbesloten op hem of haar te richten. Je kunt niet echt liefhebben zonder in zekere zin je vrijheid aan die ander te geven. Dit besluit moet van twee kanten komen, want dat is de voorwaarde voor een relatie. Wanneer ik op deze manier uit ben op het geluk van de ander die ook van mij houdt, draag ik bij aan mijn eigen geluk. Dat is de liefde: een wederzijdse, vrije gave. Natuurlijk, daarom is het nog niet altijd gemakkelijk. We hebben allemaal last van wisselend humeur, van de sleur van het dagelijks leven, van beproevingen die ons kunnen overkomen èn van ons egoïsme. Liefde is breekbaar… Zal ik over 20 jaar nog van de ander houden? Ben ik in staat om dit of dat gebrek van hem of haar te verdragen? Is liefde voor het leven echt mogelijk? En wat als er moeilijkheden of ziekten zijn? Als onze relatie werkelijk wortelt in een vrije wederzijdse keuze, dan kan zij groeien. Want liefde, dat is niet voor eens en al in kannen en kruiken. Pas op voor ‘liefde op het eerste gezicht’; ook al is dat een heel meeslepend gevoel, uiteindelijk is het niet meer dan een heel sterke emotie waarachter niet noodzakelijkerwijs een diepgaande liefde schuil gaat.
Liefde is een persoonlijke relatie; daarom wordt ze in de loop van de tijd opgebouwd, in een steeds groeiend wederzijds vertrouwen. Die liefde wordt in stand gehouden en van dag tot dag vernieuwd door gebaren en houdingen die aan de ander duidelijk maken dat hij of zij een heel bijzondere plaats in ons leven inneemt. En alles wat er gebeurt, de moeilijke of vreugdevolle dingen die je met elkaar deelt, kunnen ertoe bijdragen dat de vertrouwelijkheid steeds groter wordt en wel in de mate dat we ons naar elkaar toekeren, ondanks de moeilijkheden.
Liefde is dus geen samensmelting van twee personen, maar een wederzijdse gave van twee vrije mensen met alles wat ze zijn: lichaam, hart en geest en ook dat heel kostbare goed: ons eigen leven. Het is eigen aan de liefde dat zij ernaar streeft, zich definitief weg te schenken. Alleen door een beslissing die wederzijds voor heel het leven genomen wordt, kan de menselijke liefde een zekere volmaaktheid bereiken die ons hart echt gelukkig kan maken.
Voor de christen is de bron en het model van alle liefde: God. Hij is de liefde die uitgaat boven elke liefde, of die nu gelukkig is of niet. Hij houdt van ons vóórdat wij liefhebben. Hij houdt nog steeds van ons, ook wanneer niemand meer van ons houdt. Is Hij niet het uiteindelijke goed waarnaar wij op zoek zijn?
Credits: www.ilestvivant.com –
Agreement 25/7/2023
with Emmanuel Community https://emmanuel.info/
