Dank aan jullie, vrouwen die moeder zijn! Jullie hebben mensen in jullie zelf beschutting geboden in een unieke ervaring van vreugde en barensnood. Deze ervaring maakt van jullie tot Gods eigen glimlach omwille van het pasgeboren kind, de glimlach die de eerste stappen van jullie kind begeleidt, die het helpt groeien, en die een anker is wanneer het kind zijn weg zoekt op de reis van het leven.
Dank aan jullie, vrouwen die echtgenote zijn! Jullie verbinden jullie toekomst onherroepelijk met die van jullie echtgenoten, in een verhouding van wederzijds geven ten dienste van liefde en leven.
Dank aan jullie, vrouwen die dochters zijn en vrouwen die zusters zijn! In het hart van het gezin en van de gehele samenleving brengen jullie de rijkdom van jullie gevoeligheid, jullie intuïtie, jullie edelmoedigheid en trouw.
Dank aan jullie, vrouwen die werken! Jullie zijn aanwezig en actief op ieder levensgebied; sociaal, economisch, cultureel, artistiek en politiek. Op deze manier leveren jullie een onvervangbare bijdrage aan de ontwikkeling van een cultuur die rede en gevoel verenigt tot een levensmodel dat altijd openstaat voor het gevoel voor het ‘mysterie’, tot de vorming van economische en politieke structuren die de mensheid steeds meer waardig worden.
Dank aan jullie, gewijde vrouwen! In navolging van het voorbeeld van de grootste onder de vrouwen, de Moeder van Jezus Christus, het Vleesgeworden Woord, hebben jullie jezelf in gehoorzaamheid en trouw opengesteld voor de gave van Gods liefde. Jullie helpen de Kerk en heel de mensheid om een ‘huwelijksrelatie’ met God te ervaren, een relatie die op magnifieke wijze de gemeenschap tot uitdrukking brengt die God met zijn schepselen wenst te beleven.
Dank aan jullie, alle vrouwen! Voor het simpele feit dat jullie vrouw zijn! Door het inzicht dat zo bijzonder is aan jullie vrouwelijkheid, verrijken jullie het verstaan van de wereld en helpen jullie menselijke betrekkingen eerlijker en authentieker te maken.
Johannes Paulus II
