Biri i Perëndisë nuk u krijua, por lindi dhe megjithatë Biri nuk është sipas Atit? A ka rëndësi dhe shpjegim për këtë besim?
Përgjigje: Ju lutem lexoni Kapitullin 5, III, 2 Atë-Bir. Gjithashtu: Lexoni rrëfimin e Apostujve Thoma: Zoti im dhe Perëndia im (Gjoni 20:28)
Fyerja e kryqëzimit nuk ishte e lehtë për t’u përballuar. Ungjilli sipas Gjonit tregon se si Apostulli Thoma, i tërhequr në dy drejtime për shkak të dyshimeve mbi lajmin e ringjalljes së Jezusit, luftoi me veten: Po të mos shoh shenjën e gozhdëve në duart e tij dhe të mos e vë gishtin tim në shenjën e gozhdëve dhe dorën time në brinjën e tij, nuk do të besoj (Gjoni 20:25). Shoku i së Premtes së Madhe ishte thjesht shumë i rrënjosur që Thomai të ishte në gjendje të gjente rrugën e tij pa diskutim për të besuar në ringjalljen e Jezusit. Ne e kemi parë Zotin, ia kishin thënë tashmë Apostujt e tjerë ditë më parë. Thomai mbeti i ftohtë dhe i rezervuar. Ne e kemi takuar Zotin, ai është gjallë, i thanë ata. Megjithatë, ai nuk u besonte atyre. Vetëm takimi me vetë Jezusin e ringjallur i hapi rrugën drejt besimit Apostullit skeptik: Një javë më vonë, dishepujt e tij ishin përsëri në shtëpi dhe Thomai ishte me ta. Jezusi erdhi, qëndroi midis tyre dhe tha: “Paqja qoftë me ju!” Pastaj i tha Thomait: “Vëre gishtin këtu dhe shiko duart e mia. Shtrije dorën dhe vëre në brinjën time. Mos dysho, por beso!” (Gjn 20:26-27). I mbingarkuar nga ky takim, i mbingarkuar nga Jezu Krishti, i cili jeton, Thomai arrin të thotë: “Zoti im dhe Perëndia im” (Gjn 20:28). Ky është një lloj rrëfimi! Dhe ky rrëfim për Jezusin si Zot dhe si Perëndi është në fund të një rruge të gjatë të shtruar me dyshime dhe pasiguri, me keqkuptime dhe skepticizëm që Thomai duhej të përshkonte. Dhe jo vetëm ai, por edhe të gjithë ata që janë ndjekës të Jezusit duhet të ndjekin këtë rrugë drejt një kuptimi të plotë të Zotit. Pas Pashkëve, domethënë, pas ringjalljes së Jezusit, ata e njohën atë përsëri në takim, vetëm atëherë iu hapën sytë (shih Lk 24:31). Vetëm atëherë ata patën atë njohuri për Jezusin që më pas u kondensua në rrëfimin e Tij.
Në Letrën e tij drejtuar Filipianëve, Shën Pali citon një himn që u kompozua menjëherë pas vdekjes dhe ringjalljes së Jezusit, dhe i cili përmbledh besimin në Jezu Krishtin në këtë mënyrë: Ai ishte … (Filipianëve 2:6-11). Kjo është kredoja themelore e Krishterimit.
