3. En de discussies… de conflicten?

feedback-3653368_1280 — Foto di Gerd Altmann da Pixabay

Wat zou je zeggen van een echtpaar dat nooit eens een woordenwisseling heeft? Zou je je niet afvragen wie van de twee de ander heeft opgeslokt?

• Wat heel bijzonder is in het verschil tussen man en vrouw, is dat ze door een verschillende benadering van de dingen elkaar kunnen verrijken. Tenminste, als ze de moeite nemen om naar elkaar te luisteren en proberen elkaar te begrijpen. Ze vertellen elkaar dan hoe ze zelf tegen de dingen aankijken. Daarbij kan het soms tot een heftige woordenwisseling komen, maar de liefde kan, doordat ze elkaar beter begrijpen, juist groeien.
Natuurlijk -zelfs mensen die niet getrouwd zijn kennen dit- kan het gebeuren dat men zó vasthoudt aan zijn eigen ideeën en deze zozeer aan de ander wil opleggen, dat men helemaal niet bereid is naar hem of haar te luisteren. Dan is er een heftig conflict, maar er is nog steeds niets ernstigs aan de hand als je er maar geen kleine ironische of veroordelende uitspraken aan toevoegt. Want al die ogenschijnlijk onbetekenende opmerkingen verwonden de ander omdat hij of zij daardoor niet gerespecteerd wordt. Dan reageren we ieder met ons eigen temperament: we ontploffen of sluiten ons, zwijgzaam en verbitterd, in onszelf op of we gaan in de tegenaanval. De liefde trekt ten strijde… en angst en wantrouwen proberen haar plaats in te nemen.
Wanneer je in je hart bitterheid of wrok koestert of steeds maar bezig blijft met je eigen gelijk, dan vergiftig je daarmee de liefde. Die ziekte is ernstig maar niet dodelijk…

• Hoe je die ziekte moet behandelen? Besluit om je slechte gevoelens een halt toe te roepen en soms om de ideeën die uit je eigen verbeelding voortkomen, opzij te zetten. ‘Ik wil wel proberen om nog van je te houden’, zei een klein meisje tegen haar kattige zusje. Dit besluit om opnieuw te beminnen, om je hart opnieuw te openen voor de ander, om weer ruimte te maken voor de ander en te accepteren zoals hij is, hem met nieuwe ogen te bekijken, dat is wat men vergeving noemt. Dit betekent niet dat je doet alsof het nooit gebeurd was, maar wel dat je desondanks opnieuw wilt beginnen met nieuwe hoop en nieuwe kracht. ‘Ik vraag je vergeving voor al de keren dat ik dat niet gedaan heb sinds we getrouwd zijn’ (d.w.z. niet één keer in twintig jaar). ‘Het was alsof we opnieuw getrouwd waren’, vertelde de vrouw, ‘we leefden helemaal op als echtpaar’.
In elk leven zijn er conflicten. Door de vergeving kunnen ze, in plaats van de liefde te doden, er juist toe bijdragen dat hij groeit.