Të falënderoj ty, gruaja-nënë, që mba në kraharor qenien njerëzore me gëzimin dhe mundimin e një përvoje të pashoqe, e cila të bën udhërrëfyese në hapat e tij të para; mbështetje gjatë rritjes; pikë referimi në ecjen e mëtejshme në jetë.
Të falënderoj ty, gruaja-bashkëshorte, që bashkon në mënyrë të pandarshme fatin tënd me atë të një burri, në një bashkim dhurimi të anasjelltë, në shërbim të bashkësisë dhe të jetës.
Të falënderoj ty, gruaja-bijë dhe ty, gruaja-motër, që sjell në bërthamën familjare e më tej, në tërë jetën shoqërore, pasuritë e ndjeshmërisë tënde, të mendjemprehtësisë tënde, të zemërgjërësisë tënde dhe të qëndrueshmërisë tënde.
Të falënderoj ty, gruaja-punëtore, e impenjuar në të gjithë ambientet e jetës shoqërore, ekonomike, kulturore, artistike, politike, për ndihmesën e domosdoshme që jep në krijimin e një kulture të aftë për të bashkuar arsyen dhe ndjenjën në konceptimin e jetës së hapur përballë “misterit”, në ndërtimin e strukturave ekonomike dhe politike më të pasura me ndjenja njerëzore.
Të falënderoj, o gruaja e kushtuar Zotit, ty, që duke ndjekur shembullin e më të madhes ndër gra, Nënës së Krishtit, Fjalës së Mishëruar, ia çelë zemrën dashurisë së Zotit plot bindje e besnikëri, duke ndihmuar Kishën dhe mbarë njerëzimin t’i japë Hyjit përgjigjen “pohuese”, e cila shpreh mrekullisht lidhjen që ai do të vendosë me krijesën e tij.
Të falënderoj ty, grua, për vetë faktin se je grua! Me perceptimin, karakteristik për femërsinë tënde, ti pasuron kuptimin e botës dhe kontribuon për vërtetësinë e plotë të marrëdhënieve njerëzore.
Gjon Pali II
